ปรัชญามด
มดแดงทำรังอยู่กับต้นไม้ มันช่วยกันโน้มใบไม้ให้ลงมาติดกัน ที่ร่วมแรงกันทำรัง
ทำให้นึกถึงองค์กรต่างๆในบ้านเรา หากทุกองค์กรมีคนทำงานและช่วยกันทำงาน
องค์กรบ้านเราแต่ละองค์กรคงจะก้าวหน้า ความสามัคคีคือพลังที่จะสร้างความยิ่งใหญ่
ตามที่เราต้องการได้ และหากเราศึกษาชีวิตของมดเราจะได้อะไรดีๆอย่างไม่น่าเชื่อ
ปรัชญาที่ 1 มดไม่เคยละความพยายาม
หากมันมุ่งหน้าไปทางทิศใด แล้วเกิดอุปสรรค
= ถูกปิดกั้นหนทาง มันจะพยายามหาทางเดินทางอื่น
มันจะได้ขึ้นไต้ลงไต่ ไปรอบ ๆ มันจะมอบหาหนทางอื่นเสมอ
ข้อคิด
จงอย่าละความพยายามในการหาหนทางไปสู่สิ้งที่หมายมาด
ปรัชญาที่ 2 มดคิดถึงฤดูหนาวตลอดฤดูร้อน
มันไม่เคยรักสบายจนคิดเพียงว่าคิมหันต์ฤดูจะคงอยู่ตลอดเวลา
ดังนั้น มันจึงพยายามเก็บสะสมเสบียงไว้สำหรับเหมันต์ ตลอดฤดูคิมหันต์หรรษา
จงตระหนักถึงความเป็นจริง และเตรียมรับกับเหตุการณ์ในอนาคต
ปรัชญาที่ 3 มดคิดถึงฤดูร้อนตลอดฤดูหนาว
ท่ามกลางความหนาวเหน็บแห่งเหมันต์ มันจะเตือนตัวเองว่า
“ความลำบากจะอยู่เพียงไม่นาน แล้วเราก็จะพ้นจากสภาวะนี้”
เมื่อวันที่แสงแห่งความอบอ่นแรกสาดส่อง มันจะออกมาเริงร่า หากอากาศกลับกลายเป็นหนาวอีกครั้ง
มันจะเข้าไปในโพรงอีกครั้ง และออกมารับความอบอุ่นในวันอากาศดีโดยทันใด
ข้อคิด
จงมองทุกสิ่งในเชิงบวกตลอดเวลา
ปรัชญาที่ 4 ทุ่มเททุกสิ่งเท่าที่สามารถ
มดสามารถเก็บเกี่ยวเสบียงตลอดฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมฤดูหนาวให้มากเท่าที่มันจะทำได้
ข้อคิด
จงพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างเต็มกำลัง
สรุป
1) อย่ายอมแพ้
2) มองไปข้างหน้า
3) มองโลกในแง่ดี
4) ทำเต็มความสามารถ
มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้าวันหลัง เมื่อวานก็สายเกินแก้ พรุ่งนี้ก็สายเกินไป
http://gotoknow.org/blog/islandpk/163386
มด ที่เป็นที่มาของ “ปรัชญามด” ที่คนเกียจคร้านควรจะเรียนรู้จากมด
ซึ่งมดมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว 2 ประการ คือ……………………
ประการแรก มดจะไม่เคยยอมแพ้ ถ้ามันมุ่งหน้าจะเดินทางไปทางไหนแล้ว
มันก็จะมีความมุ่งมั่นมาก ดังนั้นแม้ว่ามันจะเผชิญกับสิ่งกีดขวางอย่างไร
มันก็จะพยายามปีนข้ามสิ่งกีดขวางนั้น หรือหากไม่ก็จะเดินอ้อมสิ่งกีดขวางนั้นไป
และหากไปเจอสิ่งกีดขวางอีกอันหนึ่งมันก็จะยังบากบั่นที่จะเดินหน้าต่อไป
มันจะพยายามติดต่อกันไปจนกระทั่งตัวมันตายไปนั่นเอง
คือคุณสมบัติของมดที่ไม่เคยยอมแพ้
ประการที่สอง มดจะเป็นสัตว์ที่มีการวางแผนของชีวิต
ทั้งนี้ เราจะเห็นมดรวมตัวกันตั้งแต่ในฤดูร้อนในการช่วยกันสะสมอาหารไว้กินในฤดูหนาว
เราจะเห็นมดจำนวนมากจะคาบอาหารและเดินเรียงกันเป็นทิวแถวในการเก็บกักตุน เสบียงเอาไว้สำหรับใช้
เมื่อเทียบกับสัตว์อีกประเภทคือ ตั๊กแตนที่เอาแต่ร้องรำทำเพลงหาความสนุกสนาน
และกระโดดโลดเต้นไปวัน ๆ โดยไม่สนใจกับอนาคต และเมื่อเห็นมดทำงานก็ยังหัวเราะ
เห็นเป็นเรื่องขบขัน และเมื่อฤดูหนาวอันโหดร้ายมาเยือน ตั๊กแตนก็อดอาหารตาย
ในขณะที่มดมีอาหารอันอุดมสมบูรณ์ สิ่งที่พูดถึงในวันนี้ คงจะเป็นข้อคิดสำหรับทุกคน
ให้รู้จักคิดวางแผนในชีวิต ที่ยอมทำงานหนักในวันนี้และสละการบริโภคบางส่วน
เพื่อชีวิตที่สุขสบายในอนาคต ก็เลือกเอาอยากจะมีชีวิตอย่าง มด หรือตั๊กแตน
หมวดหมู่: ข้อคิดชีวิต ปรัชญา ศาสนา
โดย อัยการชาวเกาะ รับราชการ สำนักงานอัยการสูงสุด
poomping-p@optrex.co.jp
http://www.vcharkarn.com/vblog/50408
http://gotoknow.org/blog/islandpk/163386
……………………………………………………………………………………………………………………………….
