วันที่ 5 ที่ลียง

Pict Roman Theatreวันที่ 5 ในลียง วันนี้อยากแบ่งปันประสบการณ์สัก 4 เรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ในเมืองลียงและประเทศฝรั่งเศส และคงรวมถึงในอีกหลายๆ ประเทศในทวีปยุโรป เรื่องแรกเป็นเรื่องของกฎหมาย พลเมืองที่นี่ปฏิบัติตามกฎหมายกันอย่างเคร่งครัด เช่น ข้ามถนนบนทางม้าลายโดยรอสัญญานไฟเขียว ไม่ขับรถผ่าไฟแดง ไม่ทิ้งขยะในที่สาธารณะ ไม่สูบบุหรี่ในอาคารและที่ห้าม เพราะการกระทำผิดจะถูกปรับหรือลงโทษแรงมาก เช่น ขับรถผ่าไฟแดง จะถูกปรับราว 300-500 ยูโร หรือเป็นหมื่นถึงสองหมื่นบาทเชียว มีรถคันหนึ่งขับผ่าไฟแดงต่อหน้าต่อตา กล้องบันทึกภาพโดยมีแฟลชขึ้นอัตโนมัติในทันที เรื่องที่สอง ที่นี่เราจะพบเห็นสวนสาธารณะเล็กๆ สนามเด็กเล่นย่อมๆ อยู่ในหลายพื้นที่ เพราะคนที่นี่เสียภาษีกันอย่างถูกต้อง ดังนั้นรัฐบาล หรือผู้บริหารเมืองต่างๆ ก็จะคืนภาษีกลับมาให้สังคมอย่างแท้จริงในรูปแบบของสิ่งอำนวยความสะดวก และบริการสาธารณะต่างๆ ซึ่งแตกต่างจากบ้านเราจริงๆ การบริหารจัดการระดับท้องถิ่น ซึ่งหลักการดีมาก แต่กลับไปเป็นช่องทางของผู้จะมาเอาผลประโยชน์ทั้งในรูปของตัวเงิน และอำนาจ เชื่อมโยงกันไปเป็นเครือข่ายอำนาจระดับประเทศอีกต่อหนึ่ง เรื่องที่สาม เป็นเรื่องของการให้ความสำคัญในตัวบุคคล โดยจะดูที่ทักษะ ความสามารถ และประสบการณ์จริงๆ หมายความว่า บุรุษไปรษณีย์เงินเดือนจะไม่แตกต่างจากนักบัญชี และ Professor ในมหาวิทยาลัย แถมยังเป็นอาชีพที่ผู้คนใฝ่ฝันอีกด้วย ข้างที่พักของผมมีพนักงานก่อสร้างอาคาร ขับรถคันงามมาจอดตอนเช้าทุกวันเลย ถ้าเป็นบ้านเราพวกนี้ถูกเรียกว่า กรรมกร ต้องนั่งท้ายกระบะขนไปเป็นหมู่ ดังนั้น ที่นี่จึงให้ความสำคัญมากในเรื่องสหกิจศึกษา ที่จะต้องฝึกปฏิบัตินักศึกษาให้ทำงานเป็น สำหรับบ้านเราเรื่องชนชั้น วรรณะ ดูเหมือนจะยังคงมีให้เห็นอยู่เสมอ เรื่องสุดท้าย คือเรื่องของโรงงานพลังงานนิวเคลียร์ ทราบมาว่าที่ฝรั่งเศสมีมากกว่า 10 โรง และมีโครงการตั้งโรงงานขึ้นเรื่อยๆ บ้านเราต่อต้านกันอย่างรุนแรง โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย ที่นี่ เทคโนโลยีมั่นใจเรื่องความปลอดภัยแน่ การบริหารจัดการตามกฎเกณฑ์ ข้อบังคับอย่างแท้จริง ผมว่าบ้านเราปัญหาใหญ่อยู่ที่ เพราะแม้แต่รัฐบาลยังไม่ค่อยจะเห็นโครงการไหนเลยที่ไม่มีปัญหา และถ้าเป็นเรื่องพลังงานนิวเคลียร์ ใครจะไปเชื่อใจได้ ที่นี่ให้ความสำคัญเรื่องพลังงานสะอาดและลดมลภาวะ รถราง รถไฟฟ้าใต้ดิน และรถเมล์ส่วนใหญ่ ใช้พลังงานไฟฟ้าทั้งสิ้น อย่างว่านั่นแหละไฟฟ้า ก็ได้มาจากพลังงานนิวเคลียร์ บ้านเราจึงต้องใช้น้ำมันแพงๆ ไฟฟ้าแพงๆ ต่อไป

เรื่องนี้ถูกเขียนใน คอมพิวเตอร์ธุรกิจ และติดป้ายกำกับ คั่นหน้า ลิงก์ถาวร

2 ตอบกลับไปที่ วันที่ 5 ที่ลียง

  1. วิวสวยเหมือนในภาพยนต์เลยครับ ส่วนเรื่อง nuclear ผมว่าคนฝรั่งเศสนี่โชคดีนะครับ ที่ประชากรเขาให้โอกาสให้พวกเราได้มีโรงงานไฟฟ้าพลัง nuclear ใช้ แต่ที่ประเทศไทยคงไม่ได้ เพราะผมเองก็ไม่ยอม มีความเชื่อว่า ชีวิตนี้แค่แสงเทียนยามค่ำคืนก็น่าจะเพียงพอแล้วสำหรับวิถีชุมชน คนในชนบทคงไม่ชอบเสี่ยงน่ะครับ .. แต่คนในเมืองนี่สิกินเหล้ากันดึกดื่น ถ้ายกมือ ผมว่าวิถีชุมชนชนะ เพราะพวกเขารักตัวเอง แต่พวกที่กินเหล้านี่ขนาดตัวเองยังไม่รัก จะไปรักให้ใครได้

  2. atichart พูดว่า:

    ผมก็คงป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ยกมือสนับสนุนโรงงานไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ แต่สำหรับผมแสงเทียนนอกจากเป่าเค็กวันเกิด ไฟฟ้าดับ หรือเข้าวัดเข้าวาแล้ว ไฟนีออนยังคงเป็นสิ่งที่ผมต้องการอยู่ดี

ใส่ความเห็น