วันที่ 6 ที่ลียง

PictDay5วันนี้มีพยากรณ์ว่าจะมีฝนเล็กน้อย ตื่นเช้ามา 06.30 น. ลมพัดค่อนข้างแรง เมฆดูเต็มท้องฟ้า สักพักละอองฝนโปรยปรายลงมาบ้าง หยุดบ้างสลับกันไป ช่วงเช้าเตรียมสไลด์ที่จะไปนำเสนอผลงานวิชาการที่โมร็อคโค ช่วงบ่ายไปแวะที่ร้าน McDonald ทานกลางวัน แต่มีเป้าหมาย คือไปใช้ internet ฟรี เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่ลูกๆ On MSN เลยได้คุยกัน และใช้วิดีโอ MSN ทำให้เห็นลูกๆ ทั้งสองและเพื่อนคู่คิดที่เป็นแม่ของลูก ตอนนี้ลูกๆ ไปติวเข้มที่สยามสแควร์ 2 อาทิตย์ ไปเช่า Service Apartment อยู่ที่นั่น คนโตจะขึ้น ม.4 ส่วนคนเล็กจะขึ้น ม.1 ระหว่างคุยไปก็ต้องรีบตอบ Mail ที่คั่งค้างจำนวนมาก และเขียนบล็อคของวันที่ 3 และวันที่ 4 รวมทั้งเข้าไปพูดคุยใน Social Network ของคลัสเตอร์เซรามิค (www.ceramiccluster.com) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของปริญญาเอก ใช้เวลาอยู่ที่ Mac กว่า 3 ชั่วโมง ระหว่างนั้น อ.นุช (ปวินท์รัตน์) ก็กำลังส่ง Mail อยู่หน้าจอคอมพ์ เจ้าอั๋นก็ On MSN ด้วย เรียกว่าใช้ internet ของ Mac คุ้มค่าอาหารกลางวันราว 6.5 ยูโร หรือราว 300 กว่าบาท (คูณด้วย 50 แต่พยายามอย่าคูณ เพราะคูณแล้วเดี๋ยวจะไม่ยอมทานอะไรเลย) ออกจากที่นั่นราว 5 โมงเย็น สรุปว่าวันนี้ได้เรื่องตอบ Mail และคุยกับลูกๆ ก่อนจากลาวันนี้ มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่อยากแบ่งปันพวกเรา เรื่องแรกเป็นเรื่องของอาคารที่ก่อสร้าง ส่วนใหญ่จะอนุรักษ์ทรงแบบเดิม (น่าจะสมัยโรมันด้วยซ้ำ) ดูที่พักของผมก็ได้ซึ่งเป็นอาคารใหม่เอี่ยม สไตล์โบราณชัดๆ และที่สำคัญจั่วบนอาคารจะเป็นรูปไม้กางเขนเด่นตระหง่าน เรื่องที่สองเหมือนที่เคยเกริ่นไปแล้ว คนที่นี่เป็นประเภทแขกขาวเยอะมาก แต่ที่อยากจะเน้น คือ ผู้หญิง ตาคม คิ้วเข้ม หน้าใสเนียน สวยมาก และหุ่นดีด้วย จึงไม่สงสัยเลยว่า ทำไม เวเนซูเอล่า และโคลัมเบีย มักได้ที่ 1 ของ Miss Universe เป็นประจำ เรื่องที่สองเวลาเราไปซื้อของในห้างเหมือน BigC บ้านเรา เวลาจ่ายเงิน มีช่องพิเศษสำหรับให้เราทำกระบวนการจ่ายเงินเองทั้งหมดเริ่มตั้งแต่นำของมาอ่าน Barcode จนครบ กดรวมเงิน และหยอดเงินในช่องรับให้ครบ ส่วนใหญ่ของมักจะไม่เยอะ เช่น 1-2 ชิ้น แต่ลักษณะนี้ ความไว้ใจคนมีสูง ซึ่งแน่นอนถ้าโกง บทลงโทษสูงเช่นกัน ตรงข้ามกับบ้านเรา ทำผิดให้เป็นถูกได้ ก่อนจากกันฉบับนี้ ขอให้ข้อคิดทิ้งท้ายไว้ว่า “ประวัติศาสตร์เป็นเรื่องที่ควรอนุรักษ์ไว้ และประวัติศาสตร์เป็นเรื่องที่ต้องช่วยกันบ่มเพาะ พวกเราอยากได้ประวัติศาสตร์โยนกแบบไหน อย่าปล่อยให้คนๆ เดียว หรือบางกลุ่มเป็นผู้สร้าง ผมอยากเห็นโยนกอีก 100 ปี มีประวัติศาสตร์ที่น่าชื่นชม น่าติดตาม เหมือนที่ผมเห็นมากมายที่ฝรั่งเศส”

เรื่องนี้ถูกเขียนใน คอมพิวเตอร์ธุรกิจ และติดป้ายกำกับ คั่นหน้า ลิงก์ถาวร

2 ตอบกลับไปที่ วันที่ 6 ที่ลียง

  1. rathakate พูดว่า:

    อาจารย์อย่าแปลกใจครับ ห้างค้าปลีกเก่าแก่ที่นั่น Casino groupe เป็นเจ้าของ BigC (investor) ที่บ้านเราครับ เวลามีสาขาต่างประเทศจะใช้ชื่อต่างๆกัน ระบบการจัดการด้าน IT แทบจะอันเดียวกันครับผม (logistic,retail management,ordering system …) ยกเว้นระบบ
    เก็บเงินหน้าเคาท์เตอร์ POS ที่บ้านเรามี function หลากหลายกว่า ตามการแข่งขันที่รุนแรง
    ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง ลดอีก10% อะไรแบบนี้
    แปลกใจที่คนยุโรปถนัดธุรกิจ retail มากกว่าคนจีน tesco ก็มาจาก อังกฤษ
    วอลล์มาร์ทจากเมกาผมว่าทำตลาดต่างประเทศ ยังสู้กลุ่มยุโรปพวกนี้ไม่ได้

  2. สวัสดีดร.บุ๋ม
    แบบมีแซวข้ามต่างโซนมาเลย…ยินดีเจ้าที่เห็นชื่อตัวเองปรากฏใน บล็อกโยนก 555 คนที่ติดตามอ.ทุกฟี่ก้าว คงไม่พ้นแฟมมิลี่ที่น่ารักของอ. เพื่อนร่วมงาน และจะมีเจ้านายดอดเข้ามาหรือเปล่าหนอ จะได้เห็นความก้าวหน้าเทคโนโลยี อยู่ไหนก็สื่อกันได้ มีคณะวิทยาอยู่ไหน คอมก็น่าจะรู่งเรืองถึงที่นั่น ไม่เว้นแตสาขา ทำงานส่งทางเมล์ รับคำสั่งการบ้านทางเมล์ และอีกมากมายก็จากจอสี่เหลี่ยม เสียบปลั๊ก อยู่ดีนี่แหละ เฟรมผ้าใบ สีน้ำทิ้งหมด โหพระเจ้า..ทรงต้องเข้าใจชีวิตที่วุ่นวายเวลานี้จริงๆๆ นะเจา..อย่างไรก็อ่านของอ. ด้วยความสนุกน่าติดตามเสมอๆๆแต่ประวัติศาสตร์โยนก ไม่ค่อยทราบ แต่พยายามจะทราบหลังจากเปลี่ยนไปแล้วสี่แผ่นดิน..หุหุ

ใส่ความเห็น